Η θηλωμάτωση των γεννητικών οργάνων αυξάνει τον κίνδυνο μόλυνσης και για τους δύο συντρόφους και δυσχεραίνει την οικεία ζωή και συχνά μεταδίδεται από γυναίκα σε παιδί κατά τη διάρκεια του τοκετού.
αιτίες
Ο κύριος λόγος που αναπτύσσονται οι αναπτύξεις είναι ο HPV, ο οποίος εισέρχεται στο σώμα με διάφορους τρόπους. Εισάγεται στα κύτταρα του πλακώδους επιθηλίου και παραμένει εκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς να γίνει γνωστό. Ο ασθενής μπορεί να μην γνωρίζει μια τέτοια λοίμωξη μέχρι να δημιουργηθούν οι συνθήκες για τον πολλαπλασιασμό της και την εμφάνιση νεοπλασμάτων. Συχνά, με μείωση της ανοσίας, εμφανίζονται αυξήσεις στο σώμα.
Οι ειδικοί εντοπίζουν παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης:
- συχνό στρες?
- νευρική, σωματική υπερκόπωση.
- Αβιταμίνωση;
- μειωμένη ανοσία?
- γηρατειά του ασθενούς·
- πάρα πολλοί σεξουαλικοί σύντροφοι.
- Κάπνισμα, κατάχρηση αλκοόλ;
- Μακροχρόνια χρήση από του στόματος αντισυλληπτικών.
Οι αιτίες των θηλωμάτων μπορεί να κρύβονται σε ενδοκρινικές διαταραχές, παθήσεις του πεπτικού συστήματος και παχυσαρκία. Η περίοδος επώασης διαρκεί περίπου ένα χρόνο και εάν το ανοσοποιητικό σύστημα λειτουργεί καλά η μόλυνση μπορεί να μην εκδηλωθεί. Ο HPV μεταδίδεται συχνά στην καθημερινή ζωή μέσω της επαφής με μολυσμένα αντικείμενα χρησιμοποιώντας κοινά πανιά, ξυράφια και πετσέτες. Η μόλυνση μπορεί να συμβεί μέσω της σεξουαλικής επαφής ή από μια γυναίκα σε ένα παιδί κατά τη διάρκεια του τοκετού.
Προβολές
Οι δερματολόγοι διακρίνουν διάφορους τύπους θηλωμάτων:
- Απλός. Το νεόπλασμα μοιάζει με κουνουπίδι ή κοκοροσκούπι, η επιφάνεια του οποίου μοιάζει με μικρά θηλώματα.
- Πελματιαία. Αυτές οι συσσωρεύσεις προκαλούν ήπια ενόχληση.
- Μόλις. Ο τόπος εντοπισμού τέτοιων νεοπλασμάτων είναι το επιθήλιο του τραχήλου της μήτρας. Τα επίπεδα θηλώματα μοιάζουν με επίπεδα οζίδια που προκαλούν φαγούρα.
- Νηματώδης. Τέτοιοι όγκοι εντοπίζονται συχνά σε ασθενείς άνω των 50 ετών, μοιάζουν με μικρά οζίδια και δεν προκαλούν έντονα συμπτώματα.
- Αιχμηρός. Μοιάζουν με θηλώδεις σχηματισμούς, εντοπισμένους τόσο ως ξεχωριστά στοιχεία, όσο και συγχωνεύονται σε ολόκληρες ομάδες. Σε κάθε περίπτωση, τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων προκαλούνται από ορισμένους τύπους ιών που μεταδίδονται κατά τη σεξουαλική επαφή. Ο τόπος σχηματισμού των κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων είναι η οικεία ζώνη, η βουβωνική χώρα, ο πρωκτός, το περίνεο.
Το αγγειοπαπίλλωμα είναι μια εσωτερική ανάπτυξη που σχηματίζεται από συνδετικό ιστό. Κολλάει στα τοιχώματα των αγγείων και είναι σε θέση να προκαλέσει την ανάπτυξη καρκίνου.
Νεοπλάσματα στις ορατές περιοχές του σώματος και στην περιοχή των γεννητικών οργάνων συχνά προκαλούν ψυχολογικά παράπονα και προβλήματα με τη σεξουαλική δραστηριότητα. Ο σχηματισμός θηλωμάτων στη μήτρα μπορεί να οδηγήσει σε καρκίνο.
Τύποι
Λαμβάνοντας υπόψη την πιθανή εμφάνιση καρκινικών βλαβών του δέρματος και των εσωτερικών οργάνων, υπάρχουν διάφοροι τύποι HPV.
Πλακώδες επιθήλιο
Η εμφάνιση θηλώματος οφείλεται στην ταχεία ανάπτυξη του πλακώδους επιθηλίου της επιδερμίδας. Σε νεαρά άτομα, αυτός ο τύπος νεοπλασίας μπορεί να σχηματιστεί σε περιοχές του σώματος που τραυματίζονται πολύ συχνά.
Τα ακανθοκυτταρικά θηλώματα είναι στρογγυλοί όγκοι ευρείας βάσης και νεοπλάσματα με λεπτό στέλεχος. Στην αρχή της ανάπτυξής τους, είναι ακίνητα, χρωματισμένα σε ανοιχτό ή καφέ τόνο. Το συνεχές τραύμα σε τέτοιους σχηματισμούς μπορεί να προκαλέσει τη φλεγμονή τους, να ξεκινήσει η κυτταρική μετάλλαξη και να μετατραπεί σε καρκινικό. Χωρίς αποτελεσματική θεραπεία, υπάρχει υψηλός κίνδυνος καρκίνου.
Αντεστραμμένο
Πολύ σπάνια εμφανίζεται ανεστραμμένο θηλώμα στο σώμα. Η περιοχή εμφάνισής του είναι η ρινική κοιλότητα και τα ιγμόρεια. Είναι δυνατή η ανάπτυξη νεοπλασμάτων στους μετωπιαίους και άνω γνάθους κόλπους.
Ένα χαρακτηριστικό της εκδήλωσης του ιού των θηλωμάτων είναι μια μονόπλευρη βλάβη. Η βλάστηση μιας ανεστραμμένης οστικής ανάπτυξης είναι πιθανή που τελειώνει με μια βλάβη της υπερώας, των οστών του κρανίου, των παραρρίνιων κόλπων και των τοιχωμάτων του κόγχου.
Το ανεστραμμένο μεγάλο θηλώμα προκαλεί ρινική συμφόρηση, αιμορραγία και ρινική έκκριση. Όταν ένας όγκος γίνεται πολύ μεγάλος, ο σκελετός του προσώπου παραμορφώνεται και μετατοπίζεται στο πλάι του προσβεβλημένου οργάνου όρασης.
Εντοπισμός
Τα θηλώματα του δέρματος μπορούν να σχηματιστούν σε διάφορα μέρη του σώματος. Η ενόχληση προκαλείται από αυξήσεις στο πρόσωπο και όταν τοποθετείται στο σώμα τραυματίζεται συνεχώς όταν έρχεται σε επαφή με ρούχα.
Οι ειδικοί εντοπίζουν διάφορα σημεία όπου εμφανίζονται θηλώματα:
- Η βουβωνική χώρα, οι μασχάλες και το κάτω μέρος της κοιλιάς με παχυσαρκία. Στο ωραίο φύλο, διαφορετικοί τύποι νεοπλασμάτων μπορούν να εντοπιστούν κάτω από τους μαστούς.
- Η περιοχή του λαιμού, του προσώπου, του στομάχου, της πλάτης. Στο πρόσωπο, η περιοχή του θηλώματος γίνεται κυρίως η περιοχή του στόματος, των ματιών και των βλεφάρων.
- Τα γεννητικά όργανα. Αυτή η περιοχή είναι συχνά η θέση των κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων.
- Εσωτερικά όργανα. Τα νεοπλάσματα εμφανίζονται στους ιστούς του εντέρου, του στομάχου και της ουροδόχου κύστης.
- Πόδια. Τα πελματιαία κονδυλώματα είναι κοινά σε αυτό το μέρος του σώματος.
Ο τόπος εμφάνισης των ιογενών νεοπλασμάτων μπορεί να είναι ο στοματικός βλεννογόνος, η ουροδόχος κύστη, οι μαστικοί αδένες και τα εσωτερικά γεννητικά όργανα.
Συμπτώματα εκπαίδευσης
Όταν ενεργοποιείται ο HPV, εμφανίζονται νεοπλάσματα διαφόρων τύπων στο δέρμα. Τα ζώδια τους είναι παρόμοια μεταξύ τους, αλλά υπάρχουν διαφορές.
Κονδυλώματα
Μπορείτε να καταλάβετε εάν έχουν σχηματιστεί κονδυλώματα στο δέρμα με βάση ορισμένα συμπτώματα:
- το μέγεθος του όγκου δεν υπερβαίνει το 1 cm.
- το κονδυλωμάτων έχει σαφή εξωτερικά όρια, μια ανομοιογενής επιφάνεια και πυκνότητα μπορεί να γίνει αισθητή κατά την ψηλάφηση.
- το χρώμα της δομής μπορεί να είναι από ανοιχτό γκρι έως μαύρο.
- το νεόπλασμα έχει ακανόνιστο στρογγυλεμένο σχήμα.
Ο τόπος εντοπισμού της ανάπτυξης είναι κυρίως ανοιχτές περιοχές του σώματος, και ειδικά εκείνες που τραυματίζονται συνεχώς από κάτι. Τα κονδυλώματα εμφανίζονται συχνά στα χέρια, στα δάχτυλα, στα γόνατα και στο κεφάλι στην περιοχή όπου μεγαλώνουν τα μαλλιά.
Θηλώματα
Μπορείτε να διαγνώσετε ανεξάρτητα την ανάπτυξη εάν γνωρίζετε πώς μοιάζει το σώμα ενός θηλώματος. Είναι δερματικές αναπτύξεις με μάλλον λεπτό μίσχο ή επίπεδη βάση. Ο ιός συνήθως μολύνεται σε δημόσιους χώρους με υψηλή υγρασία. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, νιώθει ιδανικός και γρήγορα αρχίζει να πολλαπλασιάζεται.
Οι ασθενείς πρέπει να γνωρίζουν πώς μοιάζουν τα θηλώματα στο σώμα. Το πρώτο σημάδι ενός όγκου είναι ένα ελαφρύ αίσθημα καύσου, ένα ελαφρύ μυρμήγκιασμα στην επιδερμίδα. Μετά από λίγο, εμφανίζονται νεοπλάσματα σε αυτή τη ζώνη. Σταδιακά τεντώνονται και επιμηκύνονται, το μέγεθός τους αυξάνεται σε 1-1, 5 cm.
Συχνά στους ηλικιωμένους, ένα θηλώμα σχηματίζεται στο δέρμα και αρχίζει ενεργά να αυξάνεται σε μέγεθος. Η περιοχή όπου εντοπίζονται οι αυξήσεις είναι το στήθος, η βουβωνική χώρα και η περιοχή κάτω από τις μασχάλες. Έχουν χρώμα σάρκας ή ελαφρώς κίτρινο. Η παρουσία του ιού στο γυναικείο σώμα αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του τραχήλου της μήτρας.
Κονδυλώματα
Τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων αναπτύσσονται υπό την επίδραση ορισμένων τύπων HPV, οι οποίοι εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος αποκλειστικά μέσω της σεξουαλικής επαφής. Συνήθως η περιοχή του πρωκτού και των εξωτερικών γεννητικών οργάνων, σπάνια ο στοματοφάρυγγας, γίνεται το επίκεντρο του εντοπισμού των αυξήσεων.
Τα κονδυλώματα είναι θηλώδεις αναπτύξεις που σχηματίζονται σε διαφορετικά μέρη του σώματος. Τα επιμέρους στοιχεία συχνά συνδυάζονται μεταξύ τους και σχηματίζουν έναν όγκο που μοιάζει με χτένα.
Περίοδος επώασης
Ο ιός των θηλωμάτων έχει μακρά περίοδο επώασης που μπορεί να διαρκέσει πολλά χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι είναι αρκετά δύσκολο να προσδιοριστεί πότε ο μολυσματικός παράγοντας εισήλθε στο σώμα. Η δραστηριότητα του ιού μπορεί να αυξηθεί υπό την επίδραση διαφόρων παραγόντων που διαταράσσουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.
Μόλις εισέλθει στο σώμα, ο ιός εισάγεται στους κυτταρικούς πυρήνες του χορίου και αρχίζει να πολλαπλασιάζεται γρήγορα εκεί. Με τη μείωση της άμυνας του σώματος, αρχίζουν να εμφανίζονται μικρά θηλώματα στην επιφάνεια του δέρματος, τα οποία περιλαμβάνουν αρκετά κύτταρα. Αναπτύσσονται αργά και μπορούν να φτάσουν τα 10 εκατοστά.
διάγνωση
Η διάγνωση του θηλώματος ξεκινά με την εξέταση του ασθενούς από έναν ανοσολόγο ή δερματολόγο. Εξετάζεται το ιατρικό ιστορικό και τα συμπτώματα του ασθενούς. Οι εργαστηριακές και οργανικές μελέτες θα βοηθήσουν στον εντοπισμό της αιτίας της εμφάνισης νεοπλασμάτων στο σώμα.
Το τυπικό διαγνωστικό πρόγραμμα περιλαμβάνει:
- γενική και βιοχημική εξέταση αίματος.
- Δοκιμή PCR;
- Βιοψία του υλικού.
Με βάση τα αποτελέσματα της έρευνας επιλέγονται αποτελεσματικές και ασφαλείς μέθοδοι θεραπείας.
θεραπεία
Συνιστάται η έναρξη θεραπείας για τα θηλώματα αμέσως μετά την ανακάλυψή τους. Η επιλογή της μεθόδου εξαρτάται από τη θέση εντόπισης των νεοπλασμάτων, τους λόγους εμφάνισής τους και τη μορφή του HPV. Πώς να θεραπεύσετε γρήγορα ένα θηλώμα μπορεί να καθοριστεί μόνο από έναν ειδικό.
Κρυοπηξία
Σε αυτή τη μέθοδο θεραπείας, τα νεοπλάσματα αφαιρούνται με υγρό άζωτο, οπότε το νερό στα κύτταρα παγώνει και πεθαίνει. Η κρυοκαταστροφή πραγματοποιείται μόνο όταν ο όγκος είναι καλοήθης και δεν υπάρχουν καρκινικά κύτταρα σε αυτόν.
Η διαδικασία θεωρείται ανώδυνη, αλλά αν το δέρμα είναι πολύ ευαίσθητο, καταφεύγουν στην εισαγωγή νοβοκαΐνης. Μετά την επεξεργασία του δέρματος με υγρό άζωτο, ασπρίζουν και σχηματίζεται μια μικρή φυσαλίδα στην οποία συσσωρεύεται ένα διαφανές ή ροζ υγρό. Κατά την αφαίρεση των αυξήσεων με κατάψυξη, μπορεί να υπάρχουν δυσάρεστες αισθήσεις με τη μορφή αίσθησης καψίματος, αλλά σταδιακά θα εξαφανιστούν. Μετά την κρυοκαταστροφή, συνιστάται η θεραπεία της επιδερμίδας πολλές φορές την ημέρα με διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου ή αλκοόλης βορίου.
Μετά από λίγες μέρες, η φουσκάλα θα σκάσει και θα σχηματιστεί κρούστα, προστατεύοντας την πληγή από μόλυνση. Με την πάροδο του χρόνου, εξαφανίζεται, αφήνοντας υγιές δέρμα από κάτω.
Χειρουργική μέθοδος
Η χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση των θηλωμάτων στο δέρμα θεωρείται η πιο ριζική μέθοδος αφαίρεσης, αλλά δεν χρησιμοποιείται τόσο συχνά. Η ένδειξη για χειρουργική επέμβαση είναι τα μεγάλα θηλώματα.
Κατά τη διάρκεια της επέμβασης, ο γιατρός θα αφαιρέσει μια μικρή περιοχή υγιούς ιστού, ο οποίος θα αποτρέψει τον επανασχηματισμό της ανάπτυξης. Η διαδικασία πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία και δεν διαρκεί περισσότερο από 10-15 λεπτά. Ο ασθενής δεν αισθάνεται πόνο και μετά την ολοκλήρωση του χειρισμού γίνεται ράμμα. Το μειονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι η μακρά επούλωση πληγών, οι ουλές, οι ουλές στο σώμα.
Αφαίρεση με λέιζερ
Ο τρόπος αντιμετώπισης του θηλώματος αποφασίζεται από τον γιατρό μετά την εξέταση του ασθενούς. Η πιο σύγχρονη μέθοδος για την αφαίρεση των αυξήσεων είναι η θεραπεία με λέιζερ, πριν από την οποία πραγματοποιείται ανάλυση για τον αποκλεισμό καρκινικών κυττάρων. Η περιοχή του σώματος όπου βρίσκεται το θηλώμα αναισθητοποιείται με λιδοκαΐνη. Στη συνέχεια ενεργούν πάνω του με ακτίνες λέιζερ και το αφαιρούν εντελώς. Κατά τη διάρκεια αυτής της επεξεργασίας, το νερό εξατμίζεται στα κατεστραμμένα κύτταρα, στεγνώνουν και σχηματίζουν κρούστα.
Μετά από λίγο, το δέρμα κοκκινίζει, διογκώνεται, αλλά αυτή η αντίδραση γίνεται μετά από 2-3 ημέρες. Η κρούστα πέφτει μόνη της μετά από 5-7 ημέρες και αντ' αυτού εμφανίζεται ένα απαλό ροζ δέρμα.
Χημική επίθεση
Ένας αποτελεσματικός τρόπος για την καταπολέμηση της παθολογίας θεωρείται ότι έχει χημική επίδραση στα θηλώματα. Η αφαίρεση των κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων πραγματοποιείται με ειδικά σκευάσματα που περιέχουν οργανικά οξέα.
Με τη βοήθεια απλικατέρ εφαρμόζονται στην επιφάνεια του σχηματισμού και καυτηριάζονται. Υπό την επίδραση χημικών, τα κύτταρα ανάπτυξης καταστρέφονται και εξαφανίζεται.
Θεραπεία με φαρμακευτική αγωγή
Η ιατρική θεραπεία για τα θηλώματα περιλαμβάνει:
- χάπια. Η μόλυνση από ιό συμβαίνει λόγω μείωσης της ανοσίας, επομένως η δράση των φαρμάκων στοχεύει στην ενίσχυση της άμυνας του οργανισμού. Στον ασθενή συνταγογραφείται η πρόσληψη βιταμινών, ανοσοτροποποιητών και αντιικών.
- Προετοιμασίες για τοπική θεραπεία. Ένα καλό αποτέλεσμα είναι η χρήση κρεμών και αλοιφών με αντιική δράση. Για μικρούς όγκους στο πέος επιλέγονται τζελ και κρέμες που διεγείρουν την παραγωγή ιντερφερόνης. Για την αφαίρεση των αυξήσεων, ο γιατρός συνταγογραφεί διαλύματα με διαβρωτικές ιδιότητες.
Μόνο ένας γιατρός μπορεί να αποφασίσει εάν θα αφαιρέσει θηλώματα σε διάφορα μέρη του σώματος.
Ανοσορυθμιστές
Η θεραπεία των πολλαπλών θηλωμάτων στο σώμα εξαρτάται από το μέγεθος και την περιοχή εντόπισής τους. Μια ολοκληρωμένη προσέγγιση περιλαμβάνει θεραπεία με ανοσοτροποποιητές, η δράση των οποίων ενεργοποιεί τη φυσική άμυνα του οργανισμού.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι HPV, επομένως τέτοια φάρμακα θα πρέπει να επιλέγονται από ειδικό μετά από ανοσολογικές μελέτες. Με τα θηλώματα στις γυναίκες, συνιστάται να δίνετε προσοχή σε φυσικούς ανοσοτροποποιητές που βοηθούν στην αποκατάσταση της ανοσίας σε επίπεδο DNA.
Αυτοσβενόμενο
Η θεραπεία μεγάλων θηλωμάτων στο σπίτι μπορεί να επιδεινώσει την κατάσταση ενός ατόμου και να προκαλέσει την εξάπλωση του ιού σε όλο το σώμα. Η δυνατότητα χρήσης κεφαλαίων για αυτο-αφαίρεση των αυξήσεων καθορίζεται από δερματολόγο. Αυτή η μέθοδος θεραπείας είναι δυνατή μόνο με την απουσία ογκογόνου παράγοντα και την υποψία κακοήθους ανάπτυξης.
Η αυτοθεραπεία για καλοήθη νεοπλάσματα περιλαμβάνει τη χρήση τοπικών αλοιφών και φαρμάκων που συνταγογραφούνται από γιατρό.
Παραδοσιακές μέθοδοι θεραπείας
Εκτός από το θεραπευτικό σχήμα που έχει επιλέξει ο γιατρός, μπορούν να χρησιμοποιηθούν εναλλακτικές μέθοδοι θεραπείας. Είναι δυνατόν να σταματήσει η έντονη ανάπτυξη των θηλωμάτων και να προκληθεί η καταστροφή τους εάν αλειφθούν με φελαντίνα, πικραλίδα ή χυμό ξινόμηλου.
Μπορείτε να αλείψετε το νεόπλασμα με την πρωτεΐνη ενός φρέσκου αυγού κάθε μέρα και να περιμένετε να στεγνώσει. Μετά από λίγο, το ξηρό θηλώμα θα πέσει από μόνο του. Στο φαρμακείο, μπορείτε να αγοράσετε μια ειδική ταινία που είναι κολλημένη για μεγάλο χρονικό διάστημα και στη συνέχεια το νεόπλασμα καθαρίζεται.
Για να απαλλαγείτε από το ελάττωμα, συνιστάται να κόψετε μια σκελίδα σκόρδου και να την τρίψετε στην ανάπτυξη στο δέρμα για αρκετές ημέρες στη σειρά.
Η θεραπεία με οικιακές και λαϊκές θεραπείες είναι μια μακρά διαδικασία. Για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, συνιστάται ο συνδυασμός του με τη χρήση φαρμάκων με αντιική δράση.
προφύλαξη
Η πρόληψη του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων είναι δυνατή με τη διατήρηση της προσωπικής υγιεινής, την έγκαιρη αντιμετώπιση των τραυματισμών στην επιδερμίδα και την επούλωση τους. Για να αποφύγετε τη μόλυνση, πρέπει να χρησιμοποιείτε προϊόντα προσωπικής υγιεινής.
Η πρόληψη των θηλωμάτων περιλαμβάνει την άρνηση περιστασιακής σεξουαλικής επαφής, την τήρηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής και την αύξηση της ανοσίας. Ο ιός μπορεί να γίνει προκλητικός παράγοντας για το σχηματισμό θηλωμάτων στον τράχηλο και την ανάπτυξη καρκίνου. Οι γυναίκες πρέπει να επισκέπτονται τακτικά έναν μαστολόγο με γυναικολόγο και να προσέχουν τη σωστή διατροφή. Τι να κάνετε εάν ανακαλυφθεί θηλώμα συνιστάται να συμβουλευτείτε το γιατρό σας και να μην κάνετε αυτοθεραπεία.